Molenbeek lost opvangcrisis langs kanaal op
Vandaag, 7 maart heeft de gemeente Molenbeek het tentenkamp aan de Koolmijnenkaai langs het kanaal ontruimd. Alle asielzoekers en migranten die er verbleven, zijn ondergebracht in een gemeentelijke sporthal in de Heyvaertwijk. Van daaruit worden ze doorgestuurd naar een plek in het reguliere opvangnetwerk. Deze evacuatie is volledig op touw gezet door de gemeente Molenbeek en onze burgemeester Catherine Moureaux die zo een einde maakt aan de bijzonder schrijnende en onhoudbare situatie aan de koolmijnenkaai.
Falend federaal beleid
Sinds vorige herfst slapen er asielzoekers in tentjes aan de Koolmijnenkaai, vlakbij het Klein Kasteeltje waar asielzoekers zich moeten aanmelden. Deze vreselijke situatie is het gevolg van het falende wanbeleid van bevoegd staatssecretaris Nicole De Moor. Eind december klaagde ik die bewuste politieke strategie al publiek aan, helaas zonder weinig gevolg. Toen een gekraakt pand met asielzoekers in de Schaarbeekse Paleizenstraat in februari werd ontruimd, begonnen nog meer personen hun toevlucht te zoeken tot het tentenkamp. Naar schatting verbleven er sindsdien maar liefst 150 mensen dag en nacht langs het kanaal.
Veiligheidsproblemen
Deze situatie werd onhoudbaar op alle mogelijke vlakken. De risico’s op vlak van veiligheid en hygiëne stapelden zich op. Zo is er geen openbaar sanitair op de Koolmijnkaai, werd de afvalhoop steeds groter en ontstond er brandgevaar door vuurtjes die ’s avonds gestookt werden. Verder werd de verkeerssituatie ronduit chaotisch en gevaarlijk. Langs het kanaal is er immers een druk gebruikt fietspad. Voor zowel de asielzoekers zelf als de buurtbewoners, die eveneens het slachtoffer zijn van dit mislukte federale beleid, was een duurzame oplossing dringend nodig. Niet in het minst om erger te voorkomen.
Gemeente neemt verantwoordelijkheid
Als gemeente, onder leiding van onze burgemeester Catherine Moureaux, hebben we alles in het werk gesteld om een einde te maken aan deze problematiek. Wat als armste gemeente van het land, die al opvangcentra van Fedasil en Samusocial herbergt en voortdurend oplossingen moet zoeken voor schrijnende sociale problemen, allesbehalve eenvoudig is. Bovendien is de opvang van asielzoekers gewoonweg een federale bevoegdheid en een internationale verantwoordelijkheid die de draagkracht van elke gemeente te boven gaat. Noodgedwongen hebben we in deze situatie toch de leiding genomen, op een kordate én zeer humane wijze. De financiële en logistieke inspanningen van onze gemeente in dit alles, mogen echter niet onderschat worden.
De concrete evacuatie
De evacuatie is, wel degelijk gestructureerd en weloverwogen verlopen. Op voorhand is er doelbewust niet over gecommuniceerd, net om te vermijden dat het tentenkamp en de bijbehorende veiligheidsrisico’s nog groter zouden worden. Vorige week hebben we het aantal mensen op de Koolmijnenkaai geteld, zodat we geschikte tijdelijke opvangsinfrastructuur konden zoeken. Die vonden we in onze gemeentelijke sporthal in de Heyvaertwijk die voldoende douches en toiletten heeft om al het nodige basiscomfort aan te bieden. Vandaag hebben bussen van de MIVB de asielzoekers naar de sporthal gebracht. Onze gemeentediensten hebben de tenten verwijderd, zodat er niet nog meer mensen zouden afzakken naar de Koolmijnkaai en omwille van hygiëne redenen. Iedereen die nu in de sporthal verblijft, wordt de komende dagen doorgestuurd naar het reguliere opvangcircuit. Wie recht heeft op asiel, komt in een opvangcentrum van Fedasil terecht. Wie dat recht niet heeft, krijgt een plek in de daklozenopvang van het Brussels gewest. Over enkele dagen zouden er dus geen personen meer in de sporthal verblijven.
Als Molenbeeks schepen, maar nog meer als maatschappelijk bewogen inwoner van deze gemeente én dit land ben ik meer dan trots op onze burgemeester. Zij heeft een professionele en menselijk waardige oplossing gevonden voor een schrijnende situatie, zowel voor de asielzoekers als voor de buurtbewoners. Bedankt, Catherine.
Foto © screen.brussels
