Lerarentekort wordt onhoudbaar
Ondanks onze extra investeringen zien we het lerarentekort ongezien pieken waardoor het moeilijk wordt om alle kinderen voltijds les te geven. Molenbeek kampt hier met dezelfde problemen als Brussel en Vlaanderen.
Het lerarentekort is een algemeen probleem dat nu veel media aandacht krijgt omdat het ook in Vlaanderen problematisch aan het worden is. In Brussel hebben we echter al langer te maken met deze problematiek en zagen we deze algemene crisis reeds een lange tijd aankomen.
Nieuwe leerkrachten extra ondersteund
Toen ik schepen werd van Nederlandstalig onderwijs eind 2018, maakte ik meteen een absolute prioriteit van het lerarentekort. Met een nieuw actieplan proberen we vooral de aanvangsbegeleiding voor startende leerkrachten te verbeteren om te vermijden dat nieuwe leerkrachten snel stoppen of vertrekken. We stelden daarvoor ook een extra full-time aanvangsbegeleider aan.
Structureel probleem
Maar we zitten ook met een structureel lerarentekort doordat er veel leerkrachten op pensioen gaan, er te weinig instroom is en er veel nieuwe scholen open gaan. Bovendien komt 90% van onze leerkrachten uit Vlaanderen, waar scholen de vacatures ook niet meer ingevuld krijgen en leerkrachten kiezen voor een werkplek dichter bij huis. Door de covid-crisis zijn er bovendien meer leerkrachten afwezig doordat ze ziek zijn en/of in quarantaine moeten. Dat kunnen we dus niet alleen in Molenbeek oplossen.
Zowel Sven Gatz, VGC-collegelid bevoegd voor Nederlandstalig onderwijs in Brussel, als Minister van onderwijs Ben Weyts komen nu halsoverkop met nieuwe voorstellen. Too little too late, vooral omdat dit probleem al jaren op komst was.
Structurele oplossingen
Verschillende pistes kunnen op lange termijn voor een oplossing voor dit lerarentekort zorgen. De job aantrekkelijker maken om zo meer jongeren aan te trekken om te kiezen voor de lerarenopleiding is daarbij zeker de belangrijkste. Ook moet het voor zij-instromers, mensen die eerst een andere job deden maar willen overschakelen naar het onderwijs, aantrekkelijker worden om over te stappen. Dit kan door bijvoorbeeld het aantal jaren anciënniteit dat ze mogen meenemen te verhogen. Voor Brussel tenslotte is het prioritair om meer Brusselaars als leerkracht aan te trekken. Dit zou ook de diversiteit van het lerarenkorps moeten verbeteren.
Op korte termijn pleit ik ervoor om alle beschikbare onderwijspersoneelsleden zo veel mogelijk in de klas te zetten. Daar is de nood het hoogst. Zo zouden heel veel ondersteuners die nu in de tweede lijn staan, tijdelijk voor de klas kunnen gaan staan. In Brussel gaat het bijvoorbeeld om mensen van de pedagogische begeleidingsdiensten van de onderwijskoepels of om de mensen die voor het Onderwijs Centrum Brussel werken.
Foto: gepensioneerde leerkrachten worden opnieuw opgeroepen om les te komen geven (© Karel Hemerijckx)
